Posted on August 15, 2020 by dhufari
(ગતાંકથી આગળ)
‘ભારી ચાલક નીકળી….પણ તને આવી બધી મેઇડ મોકલતો કોણ હતો….?’
‘અમારી સોસાયટીનો સેક્રેટરી મનોજ માંજરેકર…..’
‘તો તેં તેને વાત ન કરી….?’
‘તેણે મને કહ્યું મણિયાર સાહેબ હવે કઇ ચોર છે અને કઇ વફાદાર એનો કંઇ મીટર તો નથી હોતોને…?’
‘એનો મતલબ છેલ્લી સાકર આવી એમને….?’ Continue reading →
Filed under: નવલકથા | Leave a comment »
Posted on August 10, 2020 by dhufari
(ગતાંકથી આગળ)
‘વૃધ્ધાશ્રમવાળાનું કહેવુ શું છે…..?’ઘનશ્યામે ગાડીમાં બેસતા પુછ્યું
‘તે લોકો પણ એ જ ચિંતામાં છે કે, આજે સાકર કોઇને કશું કહ્યા કારવ્યા વગર ક્યાંક જતી રહી છે’
‘હં…..પણ કોઇને અન્યને પુછીએ ત્યારે આપણે કોને શોધીએ છીએ તેનો અતો પતો તો હોવો જોઇ મતલબ એનો ફોટો ગ્રાફ….’ઘનશ્યામે કહ્યું
Continue reading →
Filed under: નવલકથા | Leave a comment »
Posted on August 5, 2020 by dhufari
બેડરૂમની બારી બહાર લટકાવેલી છાબડીમાં ચોખાના દાણા અને કુંડીમાં પાણી મુકી રાખેલ.વહેલી સવારથી ચકલીઓનું ઝુંડ ચણવા આવતું અને તેનો કલરવ ખુલ્લી બારીમાંથી સંભળાતો એ સાંભળતા જ અમુલખ મણિયારની સવાર પડતી.સવારના નિત્યક્રમથી પરવારીને તે યોગાસનમાં બેસતો ઘણી વખત ક્ષણેક તેને ધ્યાન સમાધી લાગી જતી એટલે તેણે તેના જુના વફાદાર નોકર યદુરામને તાકીદ કરી રાખેલી કે, જ્યાં સુધી એ સિટીન્ગ રૂમમાં સ્વયં બહાર ન આવે ત્યાં સુધી તેને ડિસ્ટર્બ કરવા અંદર ન આવવું.
Continue reading →
Filed under: નવલકથા | Leave a comment »
