ધુફારી

લાગણીઓ કે માંગણીઓ જ સાલી લલચાવે છે;

અને પછી એ વખત કવખત બહુ હચમચાવે છે

કરોળિયા તણાં જાળા સમાણાં બંધનો છે બાંધ્યા

જરા ઢિલા પડે એ બંધનો તેને વધારે કચકચાવે છે

તમારી જિંદગીની ડોર બાંધેલી એના ટેરવા પર;

પછી દિન અગર હો રાત તમને તેથી નચાવે છે

નિત નવા સ્વરૂપમાં આવીને એ તમોને મળશે

ને નવા વાઘામાં સજાવીને નવા ખેલો રચાવે છે

સંસાર વચ્ચે સધિયારો ઇશનો મોટો છે ‘ધુફારી’ને

નખરાળી તણાં નખરાથી સદાકાળ જે બચાવે છે

૨૦-૦૨-૨૦૧૭

મત્લા સૌજન્ય શ્રી નટવર મહેતા

 

 

Filed under: Poem |