ધુફારી

૨૦૭૨

હવામાં જે પીગળે એવો સમય બંધાય ના;

અગરજો કાંચ તૂટે એ કદી સંધાય ના

તમારા દિલ મહીં હો શુધ્ધતા મહેકે સદા;

કદી બદબોઇ કો’ની ના કરો ગંધાય ના    

અગર રોટી મળે એ પેટનો ખાડો ભરે;

ન જાણ્યું ભુખ મૂકી ક્યાં કદી રંધાય ના

કદી તું કૂદવા સાગર ચહે એવું છતાં;

નથી બજરંગની તાકત કદી લંગાય ના

સરિતા તો સદા વહેતી રહે સાગર તરફ;

અગર જો તું ચહે ધારા કદી ફંટાય ના

સદા જે પ્રેમની ધારા વહે વહેતી રહે

છતાં પણ રોકવા બંધો કદી બંધાય ના

વચન આપી કદી ફરવા તણી આદત નથી;

છતાં ખોટો ‘ધુફારી’ તો કદી બંધાય ના

૦૧–૧૧–૨૦૧૬

Filed under: Poem |