Posted on November 29, 2016 by dhufari

વાત મનની ના કરો એ ક્યાંક રમતું થઇ જશે
ચાલવાને રાહ જાજા ક્યાંક ભમતું થઇ જશે
નયન તારા રોજ ક્યાં દેખાય છે આભાસમાં
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 25, 2016 by dhufari
૨૦૭૨
હવામાં જે પીગળે એવો સમય બંધાય ના;
અગરજો કાંચ તૂટે એ કદી સંધાય ના
તમારા દિલ મહીં હો શુધ્ધતા મહેકે સદા;
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 23, 2016 by dhufari

કાં સોણલા કેરા જગતમાં આવતી
વીતી ગયેલી જે પળો કાં લાવતી
છે બાગ પણ મોટો સમય કેરો અહીં Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 19, 2016 by dhufari

માણસ મહીં શોધો છતા માણસ કદી મળતા નથી
કે કાંકરામાં શોધતા પારસ કદી મળતા નથી
બસ ડાગલા જેવા જનો જે ચોતરફ દેખાય છે
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 16, 2016 by dhufari

ભુલનારા છે ઘણા સંભારનારો ઇશ છે
હારનારા છે ઘણા પણ જીતનારો ઇશ છે
આ જગતની નાવમાં મુસાફરો તો છે ઘણા
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 13, 2016 by dhufari

ઉર મહીં અરમાન જ્યારે સળવળે;
જિંદગી વિલાય ત્યારે કળ વળે,
આ ‘ધુફારી’ દિલ મહીં ઊભી રહી
લાગણી કાં માંગણી લઇ ટળવળે
૨૧–૦૬–૨૦૧૬
મોત પર કવિતા લખાઇ કેટલી,
તે મહીં બોલો વંચાઇ કેટલી;
ના “ધુફારી”ને કશું પુછો નહી,
ને પછી સચવાઇ એમાં કેટલી.
૨૦–૦૭–૨૦૧૬
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 11, 2016 by dhufari

શ્વાન કો કારણ વગર ભસ્યા કરે
લોક પણ કારણ વગર ડસ્યા કરે
કોઇ નો હો જીવ જાતો જોઇને
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 9, 2016 by dhufari

મલકાટમાં પણ ભેદ છે સમજાય તો સારૂં
એતો ગહનતમ વેદ છે સમજાય તો સારૂં
આનંદ ખાતર લોક સૌ ભેગા થયા ત્યારે
Continue reading →
Filed under: Poem | 1 Comment »
Posted on November 7, 2016 by dhufari

અરમાન સુતા’તા બધા ઊભા થયા
જે ક્યાંક સંતાયા હતા ઊભા થયા
એ યાદનો જૂનો પટારો ખોલતા
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on November 5, 2016 by dhufari

દૂર સન્નાટા તરફ દોડી શકે તો આવને
બંધનો સઘડા અગર તોડી શકે તો આવને
આંબલાના ઝાડમાં ટહુકા બધા કોયલ તણાં
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »