ધુફારી

દોસ્ત જે પ્યારા હતા તે તો ઠગારા થઇ ગયા

ને પછી તો એ બધા જાજા નઠારા થઇ ગયા

એકલા એના મહીંથી જે મને સામા મળ્યા

સાથ તો છુટી ગયો ને સૌ બિચારા થઇ ગયા

એ મને સાગર ગણીને દોડતા આવ્યા હતા

કાં બધા ભેગા મળી મારા કિનારા થઇ અયા

હું હતો જુના અને જરજરિત દેવળ સમો

તે છતા એ તો બધા મારા મિનારા થઇ ગયા

ના કશો અંગાર બાકી રાખની નિચે છતા

રાખમાં ફૂકો ભરીને એ ઝગારા થઇ ગયા

હું જ છું જ્ઞાનિ જગતમાં જે સદા માની રહ્યા

બેવકુફીની હવાથી એ ગુબારા થઇ ગયા

છે ‘ધુફારી’ને વિમાસણ ચોતરફ જોયા પછી

આશરા લોકો તણાં કાં બેસહારા થઇ ગયા

૧૮–૧૦–૨૦૧૬

Filed under: Poem |