ધુફારી

છે સફેદ વાદળા પુણી સમ છતાં વરસ્યા કરે

ન કશો ઉદેશ્ય હો ને તે છતાંય સ્પર્શયા કરે;

મીન સમ જો તડફડે છે “ધુફારી” પ્યાસી થઇ

છે વિશાળ સાગર પાસે,તો ય જો તરસ્યા કરે

૦૮-૦૭-૨૦૧૬

છે કરમ કેરા લેખ એ ટાળ્યા નહીં ટળે

કૃત નિશ્ચઇ છે ‘ધુફારી’ પાછો નહીં વળેઃ

માનવ મહેરામણ મહીં જો શોધવા જશો,

 સંપૂર્ણ કોઇ માનવી સારો નહીં મળે.

૨૨-૦૪-૨૦૧૩

પડે કાદવ મહીં પથરો ઉડાળે એ સદા છાંટા,

ઉગમથી નિકળી સરિતા પછી એમાં પડે ફાંટાઃ

જગતનો એ અજબ માહોલ જોયો છે ‘ધુફારી’એ,

ચઢયા છે ઠોકરે ફૂલો અને પૂજાય છે કાંટા.

૨૨–૦૪–૨૦૧૩

ભય તણાં ઓથાર નીચે હર ઘડી મરવું નથી,

તણખલાને હાથ જાલી ‘ધુફારી’ તરવું નથી;*

આગ ચાંપી ખોરડાને ધામ કો’ ફરવું નથી,

ઊલમાંથી નિકળીને ચુલમાં પડવું નથી.

૨૨–૦૪–૨૦૧૩

 

Filed under: Poem |