ધુફારી

સુરજ નારાયણ રથમાં ઘોડા સાત લઇને આવ્યા છે,

મન માણિગર રીઝવવાને સોગાત લઇને આવ્યા છે,

માનવ મહેરામણમાં છે ‘ધુફારી’એટલું એ જાણે છે

આ મનપાચમના મેળામાં સહુ જાત લઇને આવ્યા છે

૩૧-૧૨-૨૦૧૩

-૦-

જયાં ‘ધુફારી’ શબ્દ મળ્યા રચાઇ ગઇ,

સુર તણા સંગાથમાં જે ગવાઇ ગઇ;

સાંભળી મિત્રો કહે વાહ વાહ સદા,

આ ગઝલ અમથી નથી કહેવાઇ ગઇ.

૦૪-૦૧-૨૦૧૪                            

-૦-

પળો મીઠી બધી ભુલી ગયા છે માણસો,

અને કડવાશમાં રાચી રહ્યા છે માણસો;

‘ધુફારી’ને મળ્યા સૌ ચહેરે હાસ્ય લીપીને,

ભીતર સળગી રહ્યા છે આ નગરના માણસો.

૨૨-૧૨-૨૦૧૩

Filed under: Poem |