ધુફારી

(ગતાંકથી શરૂ)

          બારણા પાસે જ સુતેલા રઘુનાથ અને સીતારામ બંને સફાળા જાગીને રૂમમાં દોડયા,ફર્શ પર,બિછાના પર અને બિન્દુના કપડા પર રક્ત છંટાયેલું હતું.પ્રશાંતે ઉધરસ ખાતી બિન્દુંનું મુખ ઉપરણાથી સાફ કરી પાણી પાતા કહ્યું

‘સીતારામ જલ્દી વૈદકાકાને જગાડો..’

      હાંફતી બિન્દુએ હાથના ઇશારાથી કહ્યું ના…ના પાણી પિધા પછી કંઇક શ્વાસ બેસતા એણે પ્રશાંતને કહ્યું

Continue reading →

Filed under: Stories | Leave a comment »

(ગતાંકથી શરૂ)                                                                                                                                                       પ્રશાંત ભારે પગલે ત્યાંથી વિદાય થયો.જુના ઘરની ચાવી તેની કી-ચેઇનમાં હતી તેથી ઘર ખોલ્યું.જ્યાં ત્યાં કરોળિયાના જાળા અને ધૂળના થર દરેક વસ્તુ પર જામેલા હતા, એ જોતો એ પહેલા માળે આવ્યો.સામેના ખુણામાં પડેલી કાળી પેટી ખેંચીને બારીમાંથી આવતા સૂર્ય પ્રકાશમાં તેણે બંસીધરે આપેલ ચાવી અને બતાવેલ વિધીથી પેટી ખોલી.પોતાના પિતાશ્રીના મોતીના દાણા જેવા અક્ષરો જોઇને પ્રશાંતની આંખેથી આંસુ ઉમટી પડયા.તેણે હસ્તપ્રતને આંખે લગાળી ચુમીને યથાવત મુકીને તાળુ માર્યું અને પેટી જ્યાંથી ઉપાડી હતી ત્યાં પાછી મુંકીને મુંબઇની ગાડી પકડી. મુંબઇના ઘરમાંથી જોઇતી ચીજ વસ્તુઓ ઉપાડી વષો જુનો નોકર સીતારામ અને પુજા માટે જોઇતા જુદા જુદા ફૂલો માટે ખાસ રાખેલ માળી રઘુનાથ સાથે પોતાના ગામ પાછો ફર્યો.ત્રણેય મળીને ઘરની સાફ સફાઇમાં લાગી ગયા સાંજ પડતા ઘર દીપી ઉઠયું.

Continue reading →

Filed under: Stories | Leave a comment »

(ગતાંકથી શરૂ)

          માતાના મૃત્યુનો શોક પ્રશાંત જીરવી ન શક્યો અને ત્યારથી એ સતત શુન્ય મનસ્ક રહેવા લાગ્યો.ક્યારેક વિચાર મગ્ન થઇ જતો ત્યારે તેની આસપાસ મંડરાતી બિન્દુ તેને ગમગીનીમાંથી બહાર લાવવાનો પ્રયત્ન કરતી.મહાવિદ્યાલયમાં પણ એ જે મન મુકીને પ્રવચનો આપતો તેમાં પણ ફરજનું તત્વ રહ્યું.સાંજે એ વાંચનાલય-પુસ્તકાલયમાં વ્યતીત કરતો હતો તેના બદલે સમુદ્ર કિનારે બેસી ઉભરાતી લહેરો જોયા કરતો.

          એક દિવસ સમુદ્ર કિનારે પ્રશાંતને તેનો જુનો મિત્ર બનવારી ત્રિવેદી મળી ગયો. બનવારી તેને પોતાની બેઠક પર લઇ આવ્યો.ત્યાં બેસી બંને જુની વાતો અને પ્રસંગો યાદ કર્યા.તે દરમ્યાન બનવારીએ પ્રશાંતને ભાંગ પિવડાવી એટલામાં અહમદ અલ્લારખા આવ્યો તેમણે ઢોલકની થાપે ભોજપુરી ગીતો ગાયા જેમાં બનવારીએ હાર્મોનિયમ વગાડતા સાથ આપ્યો.પ્રશાંતની ગમગીની ખંખેરાઇ ગઇ.તે દિવસથી સમુદ્ર કિનારે જવાના બદલે બનવારીની બેઠક પર તેનો વધુ સમય પસાર થવા લાગ્યો.બિન્દુ આ બધું મુંગા મોઢે જોયા કરતી હતી પણ ઘેર પાછા ફરતા પ્રશાંતને ખુશ જોઇ એને ખુશી થતી.

Continue reading →

Filed under: Stories | Leave a comment »

        શિતળ વાયરા સાથે ઘુમરાતી ગુલાબી ઠંડી હતી.વાતાવરણ ખુશનુમા અને આહલાદક હતું. શિયાળાના મોસમને કારણે હોટલ તરફથી સર્વ થયેલી આદુવાળી ગરમ ચ્હાની ચુસકી લેતા મહિમે ચ્હા પુરી કરી અને સિગારેટ સળગાવી ત્યાંતો

‘ગુડ મોર્નિન્ગ સર…’કહેતો એમણે નક્કી કરેલ ગાઇડ આવી પ્‍હોંચ્યો

‘તૈયાર…?’ગરમાવા માટે હથેળીઓ ઘસતા તેણે ઉમેર્યું

‘બસ મેડમ આવે એટલે નિકળીયે..અરે..નયના…ટાઇમ થઇ અયો..’મહિમે હોટલ તરફ જોઇ સાદ પાડ્યો.

‘ચાલો…’પોતાનો કોટ પહેરતા બહાર આવેલી નયનાએ કહ્યું

‘તો સાહેબ આપણે આજે આ હોટલ ‘હોમ સ્વીટ હોમ’ના પ્રાંગણથી જ શરૂઆત કરીએ’ કહી ગાઇડ આગળ ચાલ્યો તો મહિમ અને નયના તેની પાછળ ચાલ્યા.હોટલના વિશાળ ગોલ્ફ મેદાનને પાર કરી આરસમાંથી કંડારેલી નકશીદાર છતરડી પાસે બધા ઉભા રહ્યા ત્યાં છતરડીમાં ત્રણ સમાધી હતી.

‘આ ત્રણ સમાધી આ હોટલના સ્થાપક અને માલિકની છે પહેલી સમાધી બિન્દુ ચતુર્વેદીની વચ્ચે પ્રશાંત ચતુર્વેદીની અને છેલ્લે છે બિન્દિયા ચતુર્વેદીની છે’ગાઇડે કહ્યું

‘એટલે લાગે છે કે, માતા પિતા અને…..’

Continue reading →

Filed under: Stories | Leave a comment »