ધુફારી

છે હ્રદય મારું પ્રણયથી તરબતર,

કેફની એને અસર છે માતબર;

આંખના દિવા તણા ઉજાસમાં;

યાદના પાના ગણ્યા મેં રાતભર

કેટલા પાના હતા તો જર્જરિત

ફેરવ્યા એને બહુ સંભાળ સર

વાંચતા મીઠી મળી એના મહીં;

યાદ કડવી એ મહીંથી બાદ કર

જો અગર છુટી જતી દેખાય કો’

પ્રેમથી સીટી વગાડી સાદ કર

બાથમાં લઇ તું જરા બેસાડજે

શબ્દ મીઠાથી જરા સંવાદ કર

આ ‘ધુફારી’ તો ફરીથી વાંચવા   

 કોઇ મોટોગ્રંથ તું તૈયાર કર

૨૫-૦૧-૨૦૧૬

Filed under: Poem |