Posted on February 29, 2016 by dhufari
વાત ઘણી જુની એટલે ૧૯૬૦ના આજુબાજુની છે જયારે બર્કલી,સીજર્સ,હની-ડ્યુ, પાસિન્ગ-શો,ચારમિનાર,કેવેન્ડર્સ જેવી સિગારેટની જ ચાલ હતી જોકે હજી પણ છે.દુનિયા આખીમાં વર્જીનીઆનું તમાકુ સૌથી ઉત્તમ ગણાય છે, એ વર્જીનીઆ તમાકુમાંથી બનાવેલી કથ્થાઇ કાગળમાં વિટેલી અને બીજી સિગારેટોથી થોડી જાડી અને ચપટી સિગારેટ મુંબઇની ધી ઇમ્પિરીયલ ટોબેકો કંપનીએ બનાવીને બજારમાં મુકી.આખી પાકેટ પીળા કલરની હતી અને એ પહેલી સિગારેટની પાકિટ હતી જેના પર સફેદ અક્ષરથી બધુ લખાણ ગુજરાતીમાં છપાયેલું હતું
Continue reading →
Filed under: General | Leave a comment »
Posted on February 28, 2016 by dhufari
બાળપણમાં પાછા વળાય તો કિટ્ટા બુચા રમિયેં;
આંબલીને પીલુ ખાવા વગડામાં જઇ ભમિયે
માળિયાથી મોઇ ડાંડિયો ગોતી કરી ઉતારી;
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on February 27, 2016 by dhufari
પાણકોરાની ચોરણી જેનો નાડો ગોઠણ સુધી લટકતો હોય,પાણકોરાનો ટુંકો ઝભ્ભો કે ખમીશ ઉપર પીળી જાકીટ,માથા પર ટોપી,જમણા કાન પર ટોપીમાં ખોસેલી પેન્સિલ,ડાબા કાનમાં ચારઆની અને ખમીશના કોલરમાં ફૂટ ભેરવેલી હોય,હાથમાં કુતરા હાંકવા અને કામ કરતી વખતે કાણા પાડવા હાથ શારડી ચલાવવા વપરાતી આછણી (દોરી વાળી લાકડી) હોય,ખભા પર સીમેન્ટની કોથળીમાં ઓજાર હોય જેમાંથી કરવત બહાર દેખાતી હોય અને સવારના નવ અને બાર વાગ્યા વચ્ચે અથવા સાંજે ચાર અને છ વાગ્યા વચ્ચે માંડવીની કોઇ પણ શેરીમાં સાદ સંભળાય “છે સુથારનું કામ…?” તો એ ખેતો વાઢો*.
Continue reading →
Filed under: General | Leave a comment »
Posted on February 26, 2016 by dhufari
સવારના ટાઢા પહોરમાં આંગણાના તુલસી ક્યારે દીવો મુંકી કાંતા જ્યાં પાછી વળી તો ઝાળિયું ખોલીને આવેલી ઝવેરે કહ્યું ‘જયશ્રી કૃષ્ણ’
‘જયશ્રી કૃષ્ણ આવ ઝવી…’કહી કાંતા ઘરમાં દાખલ થઇ અને સોફા પર બેસતા કહ્યું
‘બેસ…તે શું આજે ઘણા દિવસ પછી દેખાણી ક્યાં હતી આટલા દિવસ…?’
‘અરે…શું વાત કરૂં મારી સાસુની તબિયત આટલી બગડી તોંય મારી જેઠાણીએ મને જાણ ન કરી બોલ… એ તો ભલુ થજો ભુલાભાઇનું તેમણે મને સમાચાર આપ્યા ને સાંજની બસમાં જ જેતપુર ગઇ’
Continue reading →
Filed under: Stories | Leave a comment »
Posted on February 22, 2016 by dhufari
(રાગઃબડે અચ્છે લગતે હૈ યે ધરતી યે નદિયાં યે રૈના…..)
મને બહુ ગમે છે….
શું…..?
તારા નયનો, તારા ગાલો, તારી વાતો ને….
ને…? તું…. મને બહુ ગમે છે
હળવે હળવે ભાણ સરતો અસ્તાચળમાં જાશે,)
ભારે આંખે સંધ્યા કેરા પાલવમાં સંતાશે; )(૨)
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on February 13, 2016 by dhufari
કોઇ સમયિકમાં એક વાર્તાનું શિર્ષક વાંચેલું “વાંઝણી” આ શબ્દ માનવ જીવનમાં સાંભળવા મળે છે પણ જાનવરમાં પણ લાગુ પડતું હશે એ ખબર ન હતી પણ આજે જનાવરમાં પણ લાગુ પડતી હતી એની જુની બની ગયેલી સત્ય ઘટનાની વાત કરૂં છું.
Continue reading →
Filed under: Stories | Leave a comment »
Posted on February 11, 2016 by dhufari
સાગર તણી ભરતી સમા આ સ્પંદનો કાં જાગતા?;
આ સ્પંદનો ભેગા મળી શાને જવાબો માંગતા?
વણઝાર છે પ્રશ્નો તણી ને જો જવાબો ના જડે;
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on February 8, 2016 by dhufari
છે હ્રદય મારું પ્રણયથી તરબતર,
કેફની એને અસર છે માતબર;
આંખના દિવા તણા ઉજાસમાં;
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
Posted on February 6, 2016 by dhufari
(ગતાંકથી ચાલુ)
“આવો…”કહી સવિતાએ અનુપમને જોઇ આવકાર્યો અને બાથરૂમમાં ગયેલા પાગલાને સાદ પાડયો.
“કહું છું સાંભળો છો સાહેબ આવી ગયા..” કહી અનુપમને પાણીનો ગ્લાસ આપ્યો.
“આવી ગયા સાહેબ…?”હાથ લુછતાં બહાર આવેલા પાગલાએ કહ્યું
“હા ખીચડી ખાવા….”
Continue reading →
Filed under: Stories | Leave a comment »
Posted on February 4, 2016 by dhufari
છે હ્રદય મારું પ્રણયથી તરબતર,
કેફની એને અસર છે માત બર;
તું ‘ધુફારી’ને મળે કે ના મળે,
Continue reading →
Filed under: Poem | Leave a comment »
