સમજી મને પતંગ તું ચગાવ જિંદગી;
સમયના પવનમાં તું લહેરાવ જિંદગી
પહાડના કે ખાઇના કો’ ઘેઘૂર ઝાડમાં;
Filed under: Poem | Leave a comment »
પાગલો નાદિયા(૪)
Posted on January 28, 2016 by dhufari
(ગતાંકથી ચાલુ) પ્રાગજીનું હુલામણું નામ પાગલો હતો અને નાદિયા તો અમે મિત્રોએ એને આપેલો ખિતાબ હતો.નાનો હતો ત્યારે જ પાગલાની મા ગુજરી ગયેલી.બાપ ગામમાં ચ્હાની કીટલી ફેરવતો ને ચાર પૈસા કમાતો પણ તોયે તેના બાપે પાગલાને ભણવા બેસાડેલો ત્યારે સરખે સરખા ભેરૂબંધ સાથે મળીને અમારી ટોળકી બની ગઇ હતી.પાગલાને ગામના ચોકમાં રમવા કરતાં ગામ બહાર સારૂં ફાવતું.તેના બે જ શોખ હતાં નાના તળાવના વડ પર ચોર પોલીસ ની રમત રમવી અને સીનેમા જોવી.તેમાં ખાસ તો નાદિયા જોનકાવસ વાળી ફિલમો જોવી તેને ખુબ ગમતી.
Continue reading
Filed under: Stories | Leave a comment »
અમે દોડી ગયા
Posted on January 25, 2016 by dhufari
ચઢી સોપાન તું દેવળ મહીં જાતી હતી;
મદદમાં હાથ ત્યાં ધરવા અમે દોડી ગયા
નયન કેરી અટારી તેં જરા ખોલી હતી;
Filed under: Poem | Leave a comment »
પાગલો નાદિયા (૩)
Posted on January 23, 2016 by dhufari
(ગતાંકથી ચાલુ)
“ભાઇ તમે મને બોલાવ્યો…..?”ગંગારામે પુછ્યું
“હા…કાલે મારે કચ્છ જવાનું છે તો બેગ પેક કરી આપ કેટલા દિવસ રોકાવું પડશે ખબર નથી એટલે પુરતો સમાન પેક કરજે અને બ્રિફકેસ યાદ રાખીને સાથે મુકજે”
“જી ભાઇ”
બીજા દિવસે નિયત સમયે અનુપમને રાજારામ એરપોર્ટપર મુકી ગયો.વિમાન સમયસર ઉપડ્યું અને ઉતર્યુ.એરપોર્ટ પર સાલે મહમ્મદ હાજર જ હતો.અનુપમ પાસેથી બેગ સંભાળી ને ડીકીમાં મુકી અને પાછલી સીટનું બારણું ખોલ્યું જે અનુપમે બંધ કરી ને કહ્યું
Filed under: Stories | Leave a comment »
મુકતક (૧૪)
Posted on January 21, 2016 by dhufari
ખલક આખીમાં ફરતો ફરું છું
જીવન આ શું છે શોધ્યા કરું છું
‘ધુફારી’ને લાધ્યા છે છેડા જીવનના
હું જીવતરના બે છેડા સરખા કરું છું
Filed under: Poem | Leave a comment »
હાઇકૂ (૨)
Posted on January 19, 2016 by dhufari
ફૂલ ચૂંટેલુ દિવા સ્વપ્ન આંખ અટારી
રડયું નવોઢા હો કહેવાય છે પણ મહીંથી વાયરો ના
ચાલી સાસરે દીવો ના મળે વહેતો કદી
૧૧-૧૧-૨૦૧૨
Filed under: Poem | Leave a comment »
“પાગલો નાદિયા (૨)”
Posted on January 17, 2016 by dhufari
(ગતાંકથી આગળ) એ ગમખ્વાર અક્સ્માતમાં અનુપમની જિન્દગી જીવન અને મૃત્યુ વચ્ચે ઝોલા ખાતી હતી. એ અકસ્માતના લીધે જ અનુપમની ઓળખાણ પાગલા જેવા સાચા અને નિઃસ્વાર્થ માનવીથી થયેલ. આ વિચારોના વમળમાં અનુપમની ગાડી ધીમી પડી ગઇ એટલે અનુપમ પાછળ આવતી ગાડી અનુપમને ઓવરટેક કરી આગળ વધી.ચાલકે અનુપમ સામે એક વેધક નજર કરી આગળ નીકળી ગયો.અનુપમે વિચારો ખંખેરીને ગાડીની સ્પીડ વધારી અને ઘેર આવ્યો.
Filed under: Stories | Leave a comment »
“પાગલો નાદિયા”
Posted on January 15, 2016 by dhufari
સવારના અનુપમ બાથરૂમમાંથી બહાર આવીને કપડાંના કબાટ તરફ વળ્યો ત્યાં તો નીચેથી અંજલીનો અવાજ સંભળાયો.
“અનુ કહુછું સાંભળે છે?”
“હા….બોલ”અનુપમે બેડરૂમની બારીમાંથી નીચે જોતા કહ્યું
“જરા જલ્દી નીચે આવને”અંજલીએ પોતાના હાથનો ફોન મુકતા કહ્યું
અનુપમ જલ્દીથી તૈયાર થઇ નીચે આવ્યો ત્યારે અંજલી સેન્ડવિચ ટોસ્ટરમાં મુકી રહી હતી.ગેસ સ્ટવની બાજુમાં બે મગ કોફીના તૈયાર પડ્યા હતાં.
“હં બોલ શું કહેતી હતી”
“થોડીવાર પહેલાં જ સવિતાબેનનો માંડવીથી ફોન આવ્યો હતો”ભીની આંખે અંજલીએ કહ્યું
Filed under: Stories | Leave a comment »
‘સુખ એટલે…?’
Posted on January 13, 2016 by dhufari
સુખ આ સરળ લાગતા શબ્દનો અર્થ કહો કે,ભાવર્થ ઘણો જ ગહન છે.ભાવાર્થ એટલા માટે કે તમે સુખને ક્યા મનોભાવથી તપાસો છો જેવો કે,આંધળાઓએ જોયેલો હાથી.જેના હાથમાં સુઢ આવી તે હાથીને લાંબો કહે છે તો જેના હાથમાં દંતુશુળ આવ્યું તે હાથીને વજ્ર ઘણે છે જેના હાથમાં પગ આવ્યા એ હાથીને થાંભલા જેવો ઘણે છે જેણે પેટ પર હાથ ફેરવ્યો તે હાથીને પર્વત કહેછે તો જેના હાથમાં પુછડું આવ્યું તે દોરડું જેવું કહે છે.
Filed under: General | Leave a comment »
મુકતક (૧૩)
Posted on January 11, 2016 by dhufari
મહેફિલ તણાં માહોલમાં ખુદ પર હસી શકું છું
તીરો ક્ટાક્ષ કેરા પણ ખુદ પર ક્સી શકું છું
ચાવી ‘ધુફારી’ને મળી ગઇ હાથમાં એવી
Filed under: Poem | Leave a comment »
ધુફારી 