ધુફારી

મુક્તકો

ઊંઘના જ સમયે કાં મેઘધનુષ રચાય છે,

વિચારોના વમળ પણ તે પછી સર્જાય છે

‘ધુફારી’ કસમય પણ કેમ ઊઘી જાય છે

એકાંત ખંડમાંય ક્યાં આંખો મીચાય છે

૨૯-૧૨-૨૦૧૨

મને મલકી મલે છે તું છતાં પણ રોજ પુછું છું,

સખી તું કેમ છે એવા સવાલો હું રોજ પુછું છું;

‘ધુફારી’ને ગમે છે ગાલ લીસ્સાથી થતા સ્પંદન,

તમે રડતા નથી તો પણ તમારી આંખ લૂછું છું

૩૦-૧૨-૨૦૧૨

ઝુમર જાજમ બારીએ પરદો લિસ્સો હોય છે,

ફૂલ બૂટાની કમાનો પલંગ અરિસો હોય છે;

આ બધુ ના હોય તો પણ ‘ધુફારી’ બેસે સદા,

ઘરનો સૌથી વધુ સુશોભિત હિસ્સો હોય છે

૩૧-૧૨-૨૦૧૨

Filed under: Poem | Leave a comment »