ધુફારી

‘મુક્તકો’

ગગન ગોખથી આગ વરસે ને ચઢતો જાતો પારો

બધી રાખ ફંફોસી જોઇ મળ્યો નહી એક તીખારો

‘ધુફારી’ની બધી વ્યર્થ મથામણ તેનો થયો મુંઝારો

મને જડતો નથી કિનારો મારો ક્યાંથી આવે આરો

૦૭-૧૧-૨૦૧૩

@@@@@

મદિરા હો ભલે જુની નવી બોટલ મહીં ભરવું

કહેલી વાત જુનીથી કદી ફરવું થયું મરવું

મળે છે માનવી મીઠા સદાએ પ્રેમ કરનારા

છતાં શાને‘ધુફારી’ને થયું મીઠા પ્રેમથી ડરવું

@@@@@

મળેલી જીન્દગી જેવી મધુરી મેં હતી માની

હતી થોડી અધુરી પણ સદા પુરી હતી માની

‘ધુફારી’ને નથી પરવાહ ન વાગે સુર પંચમની

છતાં સુરાવલી વાગી હતી માની સદા પુરી

૧૦-૧૧-૨૦૧૩

Filed under: Poem |