‘માનવી મળતા નથી’
માનવીમાં શોધતા કો માનવી મળતા નથી;
જે મળે છે માનવી એ માનવી હોતા નથી
પ્રેમમાં પાગલ થયેલા જે કહે ખુદને સદા;
પ્રેમ શું છે જાણતા કો માનવી મળતા નથી
જાત કેરા ભેદ ના સ્વિકારતા જાહેરમાં;
ખાનગીમાં માનતા એ માનવી મળતા નથી
વેર એતો ઝેર છે ઉપદેશ એવો આપતા;
ઝેર એવા ઝારનારા માનવી મળતા નથી
ગીત જે મર્દાનગીના હો સદા ગાતા ફરે;
જો કદી આવે વખત એ માનવી મળતા નથી
મિત્ર જે દાવો જીગરજાની તણો કરતા સદા;
એ જીગરવાળા કદી કો માનવી મળતા નથી
જાન જો માંગે અગર હું તરત આપી દઉ;
પણ ખરેખર કો મરે એ માનવી મળતા નથી
હાંક કાળી રાતના પણ મારશો તો આવશું;
રાત પડતા શોધતા એ માનવી મળતા નથી
ન્યાયને ખાતર સદા હાજર અને કટિબધ્ધ છું
ન્યાય માટે- શોધતા એ માનવી મળતા નથી
પ્રાસ શું અનુપ્રાસ શું ની વાત જે લાંબી કરે
મર્મ એનો જાણનારા માનવી મળતા નથી
છોડ પિંઝણ તું ‘ધુફારી’માનવીની શોધની;
શોધમાં અનહદ ખપી’ગ્યા માનવી મળતા નથી
૨૨-૦૯-૨૦૧૩
Filed under: Poem | Leave a comment »
