ધુફારી

શરમાય છે

મળે છે આંખ મારાથી અને શરમાય છે

અદાતો છે અમારી તે છતાં શરમાય છે

કરી ત્રાંસી નજર અમને સદા જોવા ચહે

અગર નજરે ચડે હરકત સદા શરમાય છે

ગલીમાં આવશે હળવે અને સામે મળે

વળે બીજી ગલીમાં જોતા મને શરમાય છે

 સદાએ આડમાં મંડરાય છે ભમરા સમો

કરીજો આડ અળગી તો સદા શરમાય છે

નથી નરમાં કે નારીમાં રખે વ્યંડળ હશે

‘ધુફારી’તો કહે ના નર કદી શરમાય છે

૨૧-૦૮-૨૦૧૩

Filed under: Poem |