ધુફારી

‘રાત’

(રાગઃ અપની તો હર આહ એક તુફાન……)

દિલ તણાં અંધેર જેવી રાત છે,

દિલ થકી જાતી નથી એ વાત છે;

દિલ તણા અંધેર જેવી રાત છે

મુક્ત મનથી ના કદી પણ તું હસે.

પ્રેમ છલકાતી કદી પણ ના દીસે;

હોઠ પર તો જૂઠનો મલકાટ છે, દિલ થકી જાતી…

આંખ તારી જોઉ તો સમજાય છે,

કઇંક એમાં ખુટતું રહી જાય છે;

નયનના ખુણે છુપો તલસાટ છે,દિલ થકી જાતી….

હું કહું તુજને સખી તો તું હસે,

ના કહે એવું કશું મનમાં વસે;

શો તને ઘેરી રહ્યો રઘવાટ છે, દિલ થકી જાતી…

આજ છેલ્લી વાર પુછુ છું તને,

જો ભરોસો હો અગર મુજ પર તને;

યા ‘ધુફારી’ને કાં કહી દે મને,

 ઉર મહીં ધરબાયો શો ઉચાટ છે,દિલ મહીં જતી…

૨૭.૦૭.૨૦૧૨

Filed under: Poem |