‘રાત’
(રાગઃ અપની તો હર આહ એક તુફાન……)
દિલ તણાં અંધેર જેવી રાત છે,
દિલ થકી જાતી નથી એ વાત છે;
દિલ તણા અંધેર જેવી રાત છે
મુક્ત મનથી ના કદી પણ તું હસે.
પ્રેમ છલકાતી કદી પણ ના દીસે;
હોઠ પર તો જૂઠનો મલકાટ છે, દિલ થકી જાતી…
આંખ તારી જોઉ તો સમજાય છે,
કઇંક એમાં ખુટતું રહી જાય છે;
નયનના ખુણે છુપો તલસાટ છે,દિલ થકી જાતી….
હું કહું તુજને સખી તો તું હસે,
ના કહે એવું કશું મનમાં વસે;
શો તને ઘેરી રહ્યો રઘવાટ છે, દિલ થકી જાતી…
આજ છેલ્લી વાર પુછુ છું તને,
જો ભરોસો હો અગર મુજ પર તને;
યા ‘ધુફારી’ને કાં કહી દે મને,
ઉર મહીં ધરબાયો શો ઉચાટ છે,દિલ મહીં જતી…
૨૭.૦૭.૨૦૧૨
Filed under: Poem |
Leave a Reply