આગમન’

ભલેને ધોમ ધખતા હોય લૂ શિતળ પવન લાગે;

ભલે વેરાનમાં ઊભા છતાં પણ ત્યાં ચમન લાગે

ઉમંગોની તરંગોમાં તરી જાતા હતા શબ્દો;

કરી ભેગા અને વાંચ્યા મધુરા એ કવન લાગે

હતા કાગળ તણાં ફૂલો ભરીને છાબમાં મુક્યા;

ભરી ખોબો જરી જોયા મહેકતા એ સુમન લાગે

બધે ઘોંઘાટ કોલાહલ અને કોહરામની વચ્ચે;

નયન મીંચી મળ્યા ખુદને બધે શાંતિ ચમન લાગે

કદી સુનકાર ભેદીને ગઝલ સંભળાવવા આવે;

ટકોરા દ્વાર પર વાગ્યા ‘ધુફારી’ આગમન લાગે

૦૫-૧૦-૨૦૧૨  

Filed under: Poem | Leave a comment »