ધુફારી

“જીયણ“(કચ્છી)

 

જીયણજો ચક્કર ફરેતો,જાણે ફરેતો ગરીઓ;

લફી વેને જ તું ન ફરને,જી લફે કાગરીઓ.

 

બોલપેનજા પગ થીંધે ને,પેનજી મા મરી વઇ;

કલમજી ત ટાંક તૂટી પઇ,ખાલી થઇ વ્યો ખડીઓ.

 

ત્રાંમો પતર કંજો વકણી,લોજા વાસણ આણ્યા;

પતરાળી કે વા ખણી વ્યો,અન ભેગો વ્યો પડીઓ.

 

બભોંઇ વઇ ને ત્રભોંઇ ભેરી,કરઇ કડાં લફી વઇ;

વલાયતી ત વલાત વ્યા ત,ક્યાંથી લજધો નરીઓ.

 

સતમાળજા મનાર ખડક્યાં,તેં મથે આગાસી;

સોસાયટીજે જંગલમેં ચો,ક્યાંનું લજધો ફરીઓ.

 

ડોરબેલ ધરવાજા ખોલે,સંગર કડાં ન ખુખડે;

પુછે“ધુફારી“કત વઇ તાડી,ને કતવ્યો આગરીઓ.     

 

૨૦/૦૪/૨૦૦૬

Filed under: Kachchhi |