ધુફારી

“સ્વપ્ન સુંદરી“

 

સ્વપ્ન સુંદરી જાગતા ક્યાંથી મળે;

તો તો બધા ઇચ્છા કરે લાગે ગળે.

 

પર્વત શિખર કુદતી નીચે જતી;

કો સરિતા નગ ઉપર પાછી વળે.

 

અંગાર જો કદી શશી અંગે ઝરે;

યા તો રવિ જઇ ઉગતો અસ્તાચળે.

 

જ્વાળા અગન શીતળ બને સુખદાયની;

ઝાકળ તણાં કણ કણ મહીં અગ્નિ બળે.

 

જો વિષ હળાહળ જિંદગી આપી જશે;

તો પય તણાં સેવનથી માનવ ઢળે.

 

ના આંખ આડા કાન કેદી થઇ શકે;

ચાહે “ધુફારી” સુંદરી ક્યાંથી મળે.

 

૨૩/૧૧/૨૦૦૫ 

Filed under: Poem |