“પારકા બૈરા“
પારકા બૈરા સદા સૌને ગમે છે;
રાત દિવસ તેમના મનમાં રમે છે.
જાગતા નર કલ્પનાઓમાં રહે છે;
ઊંઘમાં પંપાળતા સપને રમે છે.
રૂપના સાગર મહીં કો ડૂબતા હો;
કેશને વનરા ગણી એમાં ભમે છે.
બોલ પડતાં જીલવા તત્પર સદા જે;
સંકટો હર એક તો હસતા ખમે છે.
હર સ્વરૂપે એમને દેવી ગણીને;
આરતી ઉતારતા તેને નમે છે.
આ “ધુફારી“ને ગણો બાકાતમાંથી;
બસ જયા તેની સદા તેને ગમે છે.
૧૧/૧૧/૨૦૦૫
Filed under: Poem |
Leave a Reply