ધુફારી

“ગણેલી છે“

 

ખુશહાલ જે પળ છે બધી વેઢે ગણેલી છે;

બાકી બધી ગમગીન તો દિલને હણેલી છે.

 

સેતુ બધા તૂટી ગયા ખંડેર ઊભા છે;

ચોપાસ બસ નજરે પડે ખીણો ખણેલી છે.

 

ક્યાં લાગણી પથરાયેલી પાપી જમાનાની;

બંધાયેલી છે હર દિશા જાળો વણેલી છે.

 

પાક્યા હતાં જે કણસલાં એ ચાડિયા પેટે ગયા;

બાકી રહેલા ઘાસની ભારી લણેલી છે.

 

જાવું હશે તો ક્યાં જવું અંધાર ઊંડા છે;

બારી નથી કે બારણાં ભીંતો ચણેલી છે.

 

ના શીખવો મુજને કશું બાઘો મને ધારી;

બુધ્ધી “ધુફારી“ની બધા શાસ્ત્રો ભણેલી છે.

 

૨૫/૦૩/૨૦૦૧

Filed under: Poem |