ધુફારી

“નોંધપોથી“

 

ચમનમાં ફૂલની ચાદર ખસેડી કંટકો વેરી;

અમારા હાથથી લીધી અનેરી ચોટ આ ઘેરી.

 

હતાં જ્યાં વૃક્ષ વાવેલાં તજી એ રાજમાર્ગોને;

અમે આનંદની ખાતીર અટુલી કો‘ધરી કેડી.

 

હતાં મિત્રો બધા મીઠા અને આનંદ દેનારા;

તફાવત પામવા ખાતર અમે ઊભા કર્યા વેરી.

 

જરા અણસારના આવ્યો અને ગફલત કરી બેઠા;

સજા મોટી મળી એની હતી એ ભુલ નાનેરી.

 

ટકોરા મારતી આવી તકો હરએક અમ દ્વારે;

ઉગાડી ના શક્યા દ્વારો ધકેલી છેક આગેરી.

 

હવે પૂરી થવામાં છે અમારી નોંધપોથી પણ;

લખેલી છે “ધુફારી“ની સદાયે યાદ દેનારી.

 

૨૯/૦૩/૨૦૦૧

Filed under: Poem |