ધુફારી

“જોતો રહ્યો“

 

ઊર્મિઓના તારલા ખરતા સતત જોતો રહ્યો;

દોડતું મન ઝીલવાને એ રમત જોતો રહ્યો.

 

જિન્દગાની રંગભૂમિ ખેલ જે દેખાડતી;

હું અદબ બીડી કરીને હર વખત જોતો રહ્યો.

 

ઘણ અનુભવના મને ઘડતા રહ્યા શિખ્યો ઘણું;

ને છતાં પણ લાગતી ક્યાં ક્યાં અછત જોતો રહ્યો.

 

શું લખ્યું છે ભાગ્યમાં એ કોઇ ના વાંચી શકે;

ક્યાંયથી જો હાથ લાગે કો‘ લખત જોતો રહ્યો.

 

આ “ધુફારી” જિન્દગી છે જે ગણો સારી બુરી;

મોત સાથે ચાલતી એની લડત જોતો રહ્યો.

 

૧૪/૦૨/૧૯૯૯

Filed under: Poem |