“ભાષા“
એક ભાષા મૌન કેરી હોય છે;
એ છટા નોખી અનેરી હોય છે.
વાદળાઓ સૂર્યને ઢાંકી શકે;
કોરની આભા રૂપેરી હોય છે.
કો વિકટ રસ્તે વહે ઝરણાં ભલે;
તે છતાં કલકલ મધુરી હોય છે.
બોલતી કોકિલ સદા સંતાઇને;
જ્યાં ઘટા ઝાઝી ઘનેરી હોય છે.
મોર રૂપાળો રહ્યો છે વાનથી;
પણ કળા સૌથી અનેરી હોય છે.
હોય છો‘ને વન મહીંના ફૂલ પણ;
ફોરતી સૌરભ અનેરી હોય છે.
આ “ધુફારી” છો રહ્યો લખતો ગઝલ;
કોઇ એમાં પણ અનેરી હોય છે.
૦૮/૦૧/૧૯૯૮
Filed under: Poem | 2 Comments »
