“કવિ“
હસે હામ હૈયે વિચરવા વિકટના;
વહે પૂર ઘોડા સરિતા કે તટના.
જગતમાં વસે ના બધે બેસુરાઓ;
મધુરા સુરો પણ વસે છે ગટકના.
ભલે હોય પ્યાલા મધુના છલકતાં;
ખરી મોજ આપે બે ટીપા ચટકના.
ખરા ખેલદિલના મળે ના કો મિત્રો;
મળી જાય કરતા સલામો લટકના.
ખલકનો બધો ભાર લઇને વિચરતા;
હતા તો એ શ્વાનો સરકતા શકટના.
કવિ તો કવિ છે એ કાચા કે પાકા;
ફકત બસ મળે ના “ધુફારી” અટકના.
૨૨/૧૨/૧૯૯૭
Filed under: Poem |
Leave a Reply