ધુફારી

“તું કાં ફરે?”

 

જિન્દગીની દેણગી તો ઇશને આધીન છે;

તે છતાં ઓ માનવી ફાંકો લઇ તું કાં ફરે?.

 

જિન્દગી શતરંજ છે પ્યાદા સિવા‘તું કંઇ નથી;

કાસ્ટની તલવાર માનવ હાથ લઇ તું કાં ફરે?.

 

આ જગતને ડારવાની આ મથામણ ફોક છે;

તે છતાં પણ આંખ રાતી ધૂમ લઇ તું કાં ફરે?.

 

શેર માથે તો સવાયા આમ તો મળતાં હશે;

ના કદી મળશે તને જક્કી થઇ તું કાં ફરે?.

 

એક કરના આંગળાઓ પાંચ તો સરખા નથી;

તું “ધુફારી” થઇ શકે એ હઠ લઇ તું કાં ફરે?.

 

૨૫/૦૧/૧૯૯૬    

Filed under: Poem |