ધુફારી

“જવાના“

 

સિતમગર સિતમથી સતાવી જવાના;

તમારા એ કાંડા કપાવી જવાના.

 

કરીને કતલ એ તમોને પછીથી;

સજામાં ઉતારી ફસાવી જવાના.

 

કરીને કલંકિત કાળી કમાણી;

તમારી સફેદી ઉડાવી જવાના,

 

કરે છે નરકની નદીની બદી જે;

મગરના એ આંસુ વહાવી જવાના.

 

વિપદમાં તમોને ન કો‘ કામ આવે;

વમળમાં ધકેલી ડુબાવી જવાના.

 

સગો બાપ વેંચી સગા બાપને એ;

ચણાની પડીકી થમાવી જવાના.

 

વહેલું કે મોડું જવાનું એ રસ્તે;

“ધુફારી“હસેલા રડાવી જવાના.

 

૦૩/૦૩/૧૯૯૪

Filed under: Poem |