“જવાના“
સિતમગર સિતમથી સતાવી જવાના;
તમારા એ કાંડા કપાવી જવાના.
કરીને કતલ એ તમોને પછીથી;
સજામાં ઉતારી ફસાવી જવાના.
કરીને કલંકિત કાળી કમાણી;
તમારી સફેદી ઉડાવી જવાના,
કરે છે નરકની નદીની બદી જે;
મગરના એ આંસુ વહાવી જવાના.
વિપદમાં તમોને ન કો‘ કામ આવે;
વમળમાં ધકેલી ડુબાવી જવાના.
સગો બાપ વેંચી સગા બાપને એ;
ચણાની પડીકી થમાવી જવાના.
વહેલું કે મોડું જવાનું એ રસ્તે;
“ધુફારી“હસેલા રડાવી જવાના.
૦૩/૦૩/૧૯૯૪
Filed under: Poem |
Leave a Reply