ધુફારી

“હ્રદય“

હ્રદય ભાંગ્યું ભલે મારૂં,તમે બદનામ ના કરતાં;

પ્રણય પહેલાં એ મારાનુ,તમે અપમાન ના કરતાં.

હતો અણજાણ ને અલ્લડ્,મહોબ્બતથી નજકતથી;

હતી અભિસારિકા પહેલી,તમે અપમાન ના કરતાં……પ્રણય

શરીર છે સાજ સુંદર ને,પ્રણય પંચમ મહીં બોલે;

ગયો મધ્યમથી હું પંચમ,તમે અપમાન ના કરતાં…..પ્રણય

છે મસ્તી શી મિલન કેરી,છે આલમ શો જુદાઇનો;

મિલન માણ્યું જુદા થઇને,તમે અપમાન ના કરતાં…..પ્રણય

પ્રણય ઇકરારમાં પણ છે,અને ઇન્કારમાં જોયો;

પ્રણયના ભેદ હું પામ્યો,તમે અપમાન ના કરતાં……..પ્રણય

ન્‘તી વાંચી ન‘તી જાણી,ન‘તી માણી કવિતાને;

કવિ મુજને બનાવી ગઇ,તમે અપમાન ના કરતાં…….પ્રણય

રીસાવાની મનાવાની,અદા માશુક તણી જોતાં;

અદાકારી ગયો શીખી,તમે અપમાન ના કરતાં………..પ્રણય

નિરસ જીવન મહીં સિંચી,નવે નવરસ તણી ધારા;

અધરરસ પ્રેમથી પાયું,તમે અપમાન ના કરતાં………પ્રણય

પ્રણયની પાઠશાળામાં “ધુફારી“પાઠ સૌ શિખ્યો;

હશે અંતિમ ચરણ એનું,તમે અપમાન ના કરતાં……..પ્રણય

૨૪/૦૩/૧૯૮૯

Filed under: Poem |