“કલ્પના”
(રાગઃ હિન્દ તું શા’થી પડ્યો છેં કાળ ચક્કરમાં ફસી……)
હું કવિ તું કલ્પ્ના મમ કાવ્ય કેરા કુંજની;
પધ મારા છે પ્રકાશિત તવ પ્રણયના પુંજથી……હું કવિ તું
નીલરંગી વ્યોમનું હું,નીલપંખી પાંખી પાંખ તું;
એ વ્યોમમાં પણ રાચતી,ને કાવ્ય રચતી આંખ તું…હું કવિ તું
એ વસંતી વૃક્ષ હું,જે પ્રેમથી પલ્વિત સદા;
વિહવળ થઇ વિટળાયેલી,તું વેલ અળગી ના કદા…હું કવિ તું
કો અગોચર અર્ધવિકસીત,પુષ્પ હું અનજાન છું;
મહેકાવજે થઇને મહેંક,મારૂં જીવન ઉધાન તું……હું કવિ તું
ગાતો રહ્યો છું ગાઉં છું,ગાતો રહું એ ચાહું છું;
સર્જન સમય સાનિધ્યમાં,રહેજે “પ્રભુ”ના ચાહું છું…હું કવિ તું
૧૩/૦૭/૧૯૬૯
Filed under: Poem |
ધુફારી 
કો અગોચર અર્ધવિકસીત,પુષ્પ હું અનજાન છું;
મહેકાવજે થઇને મહેંક,મારૂં જીવન ઉધાન તું……
સરસ પંક્તિઓ છે ……. મારા બ્લોગના પરિચયમાં મેં પણ કહ્યું છે…… પ્રેમનું ઝરણું બની વહેવું મુજને , સ્વજનોના હ્રદય મહીં રહેવું મુજને , મોગરો બનીને મહેકવાને ચાહું……… પધારો આપનું હ્રદયથી સ્વાગત છે. પારૂ કૃષ્ણકાંત ‘પિયુની’
દીકરી રાજુલ
એક જ વાત જુદા જુદા કવિઓ પોતાના આંદાઝ્માં રજુ કરતા હોય છે પણ આખર નીચોળમાં સત્વ તો એક જ હોય છે.