ધુફારી

“પુર્ણિમા”
(રાગઃ બાલપણના સંભારણા સાંભરે રે………)
 
એક મદમાતી રાત થઇ પુર્ણિ…મા..રે
શશી તણી પ્રિયતમા ચાંદની અવની પર ઉતરતી,
પડે દૃષ્ટિ ત્યાં સૃષ્ટિ પર ચાંદરણા પાથરતી;
સ્વે…ત સોહામણી સાડી લઇ રે…………એક મદમાતી રાત
વિશાળ વ્યોમે વોખારાયેલી વાદળીઓ વિહરતી,
સંતાળી ચાંદલિયો ને ધીરે ધીરે સરતી;
વ્યા..કુળ જણા..તી ચાં..દની થઇ રે……..એક મદમાતી રાત
પાંખડિયો ખીલેલી સુંદર કુમુદ કેર ફૂલે
મદઘેલા,રસઘેલા,એ ભમરા ગું..ગું બોલે;
ખી..લ્યા પુષ્પોથી સુવા..સિત થઇ રે……..એક મદમાતી રાત
શિ..તળ શાંત સરોવરિયામાં સારસ જોડી સરતી,
વિ..હરતાં,વિ..લસતાં એ શબ્દ મધુરા કરતી;
ઉ..ભરતી મંદ લહેરે..જઇ રે………….એક મદમાતી રાત
એક એક શાખા વનરાની અંગડા લઇ ડોલે,
યૌવનમાં લજવાતી કો રમણી જાણે..મ્હાલે;
વા..યુ વસંત કે..રા લઇ..રે…………એક મદમાતી રાત
નિદ્રા ત્યાગેલા નયનો એ દૃષ્યો જોતાં ઠરતાં,
રઢિયાળી રાત્રીની એ ભંગ નિરવતાં કરતાં;
ટ..હુકો કો..કીલ કર..તી ગઇ રે……….એક મદમાતી રાત

૧૪/૦૬/૧૯૬૭

Filed under: Poem |